Θέλεις ο σκύλος σου να τα πάει καλά με άλλους σκύλους, ζώα και ανθρώπους; Θέλεις να μοιράζεσαι μαζί του καθημερινές εμπειρίες χωρίς προβλήματα; Η κοινωνικοποίηση του τότε, είναι πολύ σημαντική.
Κοινωνικοποίηση του σκύλου ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία γνωρίζουμε στον σκύλο μας διάφορα ζώα, ανθρώπους, νέες τοποθεσίες (π.χ. μία πολυσύχναστη καφετέρια), θορύβους της πόλης, μυρωδιές, τη θάλασσα, έναν δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας.
Η έκθεση του σε νέες καταστάσεις και εμπειρίες αυξάνει την άνεση του, την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και βοηθάει να ξεπεράσει τυχόν φόβους και το άγχος που μπορεί να προκληθούν σε καθημερινές δραστηριότητες. Όσο πιο "άνετος" και "χαλαρός" είναι ο σκύλος σου τόσο λιγότερο θα φοβάσαι μήπως "αρπαχτεί" με κάποιον σκύλο, να τον πάρεις μαζί σου στο αγαπημένο σου καφέ ή εστιατόριο, στο σπίτι ενός φίλου ή μαζί σου στις διακοπές.
Το μεγαλύτερο λάθος που παρατηρείται στους κηδεμόνες των σκύλων αφορά στο πως αντιλαμβάνονται την έννοια της κοινωνικοποίησης. Κοινωνικοποίηση δεν είναι να ''πετάξω'' τον σκύλο μου σε ένα πάρκο σκύλων και να ''αφήσουμε τους σκύλους να τα βρουν μεταξύ τους''. Ο σκύλος σου πρέπει να δημιουργήσει θετικούς συσχετισμούς έτσι ώστε να μπορεί μακροπρόθεσμα να διαχειριστεί πολλές διαφορετικές καταστάσεις. Αυτό στην παραπάνω περίπτωση σημαίνει πρακτικά, οτι στην αρχή θα πρέπει να έρθει σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς (μικρούς, μεγάλους, διαφορετικών φυλών) σκύλους σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με ηρεμία και οχι εκπλήξεις. Επίσης, οτι τα πάει καλά με το σκύλο του γείτονα δεν σημαίνει απαραίτητα οτι θα τα πάει καλά και με τα υπόλοιπα σκυλιά.
Αντίστοιχα το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Θα πρέπει να γνωρίσει πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Ψηλούς, κοντούς, ανθρώπους με στολή, καπέλο, με μακριά μαλλιά, μούσι κ.τ.λ Οι άνθρωποι στη θέα ενός κουταβιού μπορεί να γίνουν πολύ θορυβώδεις. Για κάποιους σκύλους αυτό μπορεί να γίνει ιδιαίτερα αγχωτικό ή/και να προκαλέσει υπερδιέγερση. Βοηθάμε τον σκύλο μας και αναγνωρίζουμε τη γλώσσα σώματός του.
Το ίδιο ισχύει για όλες τις περιπτώσεις που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου.
Μέρος της κοινωνικοποίησης αφορά ασφαλώς και μη-έμψυχα ερεθίσματα όπως, μηχανάκια, ποδήλατα, αυτοκίνητα, πατίνια, καρότσια κ.τ.λ
Η κοινωνικοποίηση πρέπει να αρχίσει από μικρή ηλικία. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως η κρίσιμη περίοδος είναι οι εβδομάδες 3-12. Μετά την 12η εβδομάδα το κουτάβι είναι περισσότερο διστακτικό και επιφυλακτικό προς οτιδήποτε δεν έχει έρθει καθόλου σε επαφή, προς οτιδήποτε δεν έχει γνωρίσει. Όταν κλείσει πια την 18η εβδομάδα τα πράγματα «δυσκολεύουν». Όχι πως και τότε δεν γίνεται να κοινωνικοποιηθεί αλλά χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και για κάποιες περιπτώσεις την βοήθεια ενός εκπαιδευτή ή ειδικού συμπεριφοράς.
Κάθε σκύλος είναι διαφορετικός και οι ευαίσθητες εβδομάδες μπορεί να διαφέρουν.
Μέχρι το κουτάβι να ολοκληρώσει όλα τα απαραίτητα εμβόλια, η κοινωνικοποίηση του με ανθρώπους και άλλα ζώα (εμβολιασμένα) πρέπει να γίνεται στο σπίτι ή ειδικά διαμορφωμένους χώρους με τη επίβλεψη ενός επαγγελματία.
Όσες περισσότερες διαφορετικές καταστάσεις, ανθρώπους και ζώα "γνωρίσει" ο σκύλος σου από κουτάβι τόσο το καλύτερο. Παρόλα αυτά χρειάζεται προσοχή! Εάν δεν νιώθεις σίγουρος, επικοινώνησε με κάποιον επαγγελματία εκπαιδευτή. Η λάθος κοινωνικοποίηση μπορεί να κάνει πολύ κακό στο σκύλο σου.
Μην απομονώνεις τον σκύλο σου. Η απομόνωση δημιουργεί φοβισμένους και επιθετικούς σκύλους.
Σχετικα αρθρα...
Φέρνοντας το κουτάβι στο σπίτι
Πριν πάρεις το κουτάβι στο σπίτι θα πρέπει να κάνεις κάποιες ετοιμασίες και αγορές. Οι πρώτες...
Η ζωή και ο θάνατος ενός ανεκπαίδευτου σκύλου
Δεν υπάρχει καλύτερο κείμενο από αυτό που θα διαβάσεις παρακάτω, για να σε "πείσουμε" να...
Σκύλος και άγχος αποχωρισμού
Άγχος αποχωρισμού ονομάζουμε την συναισθηματική διαταραχή ενός σκύλου ο οποίος πανικοβάλλεται ή...