Πολλοί άνθρωποι ήσαν ήδη σχεδόν σίγουροι, αλλά τώρα μια νέα αυστριακή επιστημονική έρευνα έρχεται να το επιβεβαιώσει: Οι σκύλοι μπορούν να διακρίνουν ανάμεσα σε ένα θυμωμένο και σε ένα χαρούμενο ανθρώπινο πρόσωπο. Έτσι, ένα χαμόγελο στον καλύτερο φίλο του ανθρώπου δεν πάει χαμένο.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιέννης, του Ιατρικού Πανεπιστημίου και του Κτηνιατρικού Πανεπιστημίου, με επικεφαλής τον καθηγητή κτηνιατρικής Λούντβιχ Χούμπερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με το "Science" και το BBC, διεξήγαγαν πειράματα με δύο ομάδες 20 σκύλων, στις οποίες έδειξαν φωτογραφίες ανθρώπων με διαφορετικές εκφράσεις στο πρόσωπο.
Οι μισοί σκύλοι αμείβονταν αυτόματα με τροφή κάθε φορά που με την μουσούδα τους ακουμπούσαν σωστά ένα χαρούμενο πρόσωπο, ενώ οι άλλοι μισοί σκύλοι έπαιρναν την αμοιβή τους, όταν αναγνώριζαν σωστά μια θυμωμένη έκφραση. Οι «απαντήσεις» των σκύλων είχαν σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας από αυτό που αναμενόταν αν δίνονταν απλώς στην τύχη.
Οι αυστριακοί επιστήμονες ανέφεραν ότι ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη φορά που υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις ότι ένα άλλο ζώο, πέρα από τον άνθρωπο, είναι σε θέση να αναγνωρίσει τις συναισθηματικές εκφράσεις κάποιου άλλου.
Όπως είπε ο Λούντβιχ Χούμπερ, αυτό το πετυχαίνουν οι σκύλοι όχι μόνο με πρόσωπα ανθρώπων που ήδη γνωρίζουν, αλλά και εντελώς αγνώστων, που δεν έχουν δει ποτέ στο παρελθόν. Είναι πιθανό, όπως είπε, ότι οι σκύλοι κάνουν ό,τι και οι άνθρωποι: συσχετίζουν ένα χαρούμενο πρόσωπο με ένα θετικό νόημα και ένα θυμωμένο πρόσωπο με ένα αρνητικό νόημα - αν και δεν συμφωνούν ακόμη όλοι οι επιστήμονες με αυτό.
Προηγούμενες μελέτες έχουν πάντως δείξει ότι οι σκύλοι μπορούν να νιώσουν κάποιον άνθρωπο που κλαίει, ενώ μπορούν επίσης να «διαβάσουν» και τη συμπεριφορά του αφεντικού τους. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα σκυλιά ανέπτυξαν ασυνήθιστα καλές ικανότητες επικοινωνίας με τους ανθρώπους, κατά την μακρά φάση εξημέρωσής τους από τους λύκους.
Μπορείτε να διαβάσετε τη σχετική έρευνα στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822(14)01693-5
