Από τους σκύλους που χάνονται κάθε χρόνο λίγοι είναι αυτοί που τελικά επιστρέφουν στους ιδιοκτήτες τους. Η ταυτότητα στο λουρί είναι μία καλή μέθοδος για να επικοινωνήσει κάποιος μαζί σου σε περίπτωση που βρει τον σκύλο σου, οι ταυτότητες όμως φθείρονται και χαλάνε. Η πιο ασφαλή λύση αναγνώρισης του σκύλου είναι το microchip.
Το microchip είναι λίγο πιο μεγάλο από έναν κόκκου ρυζιού και είναι τοποθετημένο μέσα σε μια ειδική γυάλινη συσκευασία, "συμβατή" με τον ζωντανό ιστό του ζώου. Η εμφύτευση γίνεται κοντά στον ώμο του σκύλου με μια ειδική σύριγγα από τον κτηνίατρο. Δεν χρειάζεται αναισθησία. Ο πόνος που νιώθει το ζώο είναι περίπου ίδιος με αυτόν του εμβολίου.
Κάθε microchip έχει το μοναδικό δικό του κωδικό (alphanumeric code). Δεν εκπέμπει κανένα σήμα και δεν εντοπίζεται από συσκευή GPS, όπως πολλοί πιστεύουν. Χρησιμοποιεί παθητική RFID (Radio Frequency Identification) τεχνολογία.
Είναι υποχρέωση του εκτροφέα ή του καταφύγιου αδέσποτων που έχεις αποκτήσει τον σκύλο να σου τον παραδώσουν με microchip και τα απαραίτητα χαρτιά. Ο κωδικός του microchip πρέπει να αναγράφεται στο βιβλιάριο υγείας του σκύλου. Υπάρχουν ειδικά μηχανήματα ανάγνωσης του κωδικού. Όταν ο σκύλος σου χαθεί και βρεθεί, "διαβάζεται" ο κωδικός του και ειδοποιείσαι αμέσως. Ρώτα για την διαδικασία δήλωσης του σκύλου σου στις αρμόδιες αρχές.
Έχουν αναφερθεί περιστατικά που γύρω από το εμφύτευμα αναπτύσσεται όγκος αλλά κάτι τέτοιο είναι πολύ σπάνιο. Επίσης έχουν καταγραφεί περιπτώσεις που το εμφύτευμα έχει αλλάξει θέση αλλά έτσι και αλλιώς γίνεται ολόσωμο σκανάρισμα του σκύλου για παν ενδεχόμενο.
Διάβασε το άρθρο:
